Ik heb geleefd: hoe kijk je naar het leven, vlak voor je dood?

We kijken graag wég van de dood. Dood is voor later. Maar soms is 'later' dichterbij dan we (willen) weten. Dan moét je de de dood wel in de ogen kijken. Annelies Rutten interviewde dertien mensen die weten dat ze niet lang meer te leven hebben. Bart Van Leuven maakte foto's: één voor hun dood, één daarna. Die laatste foto's zijn confronterend. We zijn het niet gewend om de dood te zien. Hoe kijken mensen terug op hun leven, met de dood voor ogen? Verliep het naar wens? En wàt, als niét?